7 juli 2022

Van muurbloempje naar stralend middelpunt in het Oosterpark

Robin Nijhuis
Catherine-thuis-zittend

Vrijwilliger Oosterpark – Catherine

Catherine (75) was onderdeel van het eerste jaar van De Buurtcamping dat plaatsvond in het Oosterpark in 2013. “Die eerste keer was magisch”, vertelt ze. Met haar passie voor het maken van bloemen sieraden, maakte zij De Buurtcamping een stukje mooier.

Ontmoeting in de kringloopwinkel

Toen Catherine in een kringloopwinkel rondliep, hoorde ze iemand praten over een wel heel bijzonder concept. Het was Roderik, die over zijn idee over de Buurtcamping vertelde. Haar nieuwsgierigheid werd meteen gewekt en ze raakten in gesprek. Ondanks dat de zich bescheiden opstelde en in eerste instantie een beetje terughoudend was, wist Roderik haar over te halen om haar passie te laten floreren op de allereerste editie van de Buurtcamping: Catherine werd vrijwilliger en gaf een workshop ‘bloemen sieraden maken’. Ze transformeerde van een muurbloempje naar het middelpunt van het Oosterpark.

De Buurtcamping Carrièreladder

Het park bloeide helemaal op toen de kampeerders in de ochtend wakker werden met een bloemstukje van Catherine voor hun tent. “Het was een groot succes en ze vonden het enig. Alles klopte zo op dat moment: moet je je voorstellen dat je ’s ochtends wakker wordt en er een bloemetje met een ontbijtje voor je tent staat, nou dat is toch écht leuk?” De jaren daarna hielp Catherine ook bij de catering en maakte ze de lekkerste broodjes voor de vrijwilligers. De combinatie van kamperen en samen dingen ondernemen vindt Catherine het allerleukste wat er is. “Ik heb een camping altijd een kleine ideale wereld gevonden”, vertelt ze. “Ik zou de wereld graag zien zoals het dat weekend is geweest. Iedereen was zo tolerant naar elkaar! Ik denk ook dat dat mijn verwondering is geweest, dat dat kan. Al is het maar voor twee dagen, het kón wel. Ik was euforisch. Ik had echt het gevoel dat ik op wolkjes liep. In deze wereld voel ik me thuis. Bijzonder om dat echt mee te maken. Iedereen deed z’n best om elkaar te groeten en praatjes te maken. Er was echt een samenhang. Het is best moeilijk om onder woorden te brengen; het is eigenlijk iets wat je meegemaakt moet hebben om het gevoel erbij te krijgen.”

“Ik zou de wereld graag zien zoals het dat weekend is geweest. Iedereen was zo tolerant naar elkaar!”

De ideale samenleving

“Iedereen mag meedoen!”

En niet alleen buurtbewoners bezochten de camping, maar ook de vaste parkbewoners waren welkom: “Precies op de plek waar wij kampeerden, zaten altijd zwervers waar de buren overlast van hadden, maar wat deed Roderik? Die betrok ze erbij. Één van die zwervers belde een andere zwerver en die zei: ‘Hé je moet hier komen, je mag hier gewoon mee doen!’  Wat me ook echt is bijgebleven is dat een jongetje op de camping zei: ‘Mama ik heb nog nooit zo’n leuke vakantie gehad als hier!’ Toen dacht ik: daar doe ik het voor! Die ene uitspraak van dat jongetje is voor mij eigenlijk al genoeg.”